Aelred z Rievaulx głosił biblijną naukę o stworzeniu świata i człowieka jako przejawu Bożej miłości. Bóg nadał stworzeniu cechy jedności, harmonii i ładu. Obrazem tego doskonałego porządku płynącego z miłości był szabat dnia siódmego – odpoczynek. Przyroda ożywiona i nieożywiona działa na podstawie prawa miłości jako powszechnego prawa natury. Z miłości stworzenie zostało powołane do życia, dzięki niej istnieje i w niej osiąga pełnię bytu. Szczególnie wyróżniony jest jednak człowiek stworzony na obraz i podobieństwo Boga. O ile bowiem przyroda uczestniczy w miłosnym porządku świata w sposób bezrozumny, o tyle człowiek działa świadomie dzięki rozumowi, a zwłaszcza woli. Obdarzony został zdolnością miłowania. Może cały świat podnosić do Boga, lub – przez grzech, czyli niewłaściwe użycie woli – może go strącać w nieszczęście i rozbijać ład wszechświata. Tak się stało po grzechu pierworodnym. Jednak dzięki Chrystusowi człowiek otrzymuje pomoc do przywrócenia miłosnego porządku świata. Droga ku temu wiedzie przez trud walki duchowej.
R. Groń